Objawy narkolepsji

Drugim najbardziej charakterystycznym objawem jest katapleksja, czyli nagła utrata napięcia mięśniowego. Podobnie, jak przy napadzie senności, i tu atak następuje niespodziewanie. Chory traci kontrolę nad mięśniami, upuszcza trzymane przedmioty i upada. Prawie zawsze zachowuje przy tym pełną świadomość, ale nie potrafi sobie pomóc.

Podczas choroby występują też omamy hipnagogiczne i hipnopompiczne, czyli realistyczne, wyraziste, pełne lęku halucynacje, przypominające nieprzyjemne sny oraz paraliż przysenny ? przemijająca niemożność poruszenia się. Pojawia się on najczęściej podczas budzenia się lub zasypiania, gdy organizm jest częściowo we śnie, a częściowo w stanie czuwania. Czasami zauważa się też zachowania automatyczne, gdy chory po zaśnięciu nie przerywa wykonywanych czynności, jak również zaburzenia snu nocnego i następujące wtedy liczne wybudzenia. Niekiedy pacjent ma spłycone tętno i oddech, w związku z czym w dawnych czasach narkoleptyków podczas ataku brano za martwych.

Inne, rzadsze i mniej zauważalne symptomy to przewlekłe zmęczenie, brak energii, objawy depresyjne, zaburzenia koncentracji, uwagi, zapamiętywania i ostrości widzenia, objadanie się, osłabienie siły oraz nadużywanie alkoholu. Niekiedy choroba występuje też w łagodnej postaci, która przejawia się jedynie wzmożoną sennością, krótkimi okresami snu przeplatanymi z okresami czuwania i np. trudnością z utrzymaniem głowy w pionie, dlatego jej zdiagnozowanie bywa trudne. Przyczyn choroby wciąż nie udało się definitywnie ustalić, więc leczenie przebiega jedynie objawowo. Polega na zażywaniu leków pobudzających, eliminujących senność i antydepresyjnych. Chory pozostaje pod opieką lekarską, może też dołączyć do grypy wsparcia.

Autor: Maria Abramczyk

Zobacz również opis choroby: Narkolepsja